sait

sait
ΕΔΩ ΠΑΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ SAIT;.. ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΝΑ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ??

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Η ΒΙΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΗΠΕΔΑ +BINTEO.

            Ο ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΣ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΜΕΓΑΛΟ ΈΧΕΙ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΆ ΒΊΝΤΕΟ ΚΑΛΌ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ  ΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΈΧΕΙΣ ΠΑΡΆ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΚΑΤΣΕ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΦΣΕΤΟ.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Οταν ασχολεισαι με τετοιο θεμα χρειάζεται πολλές ώρες και Αν μη τι άλλο να το  έχει  παρακολούθηση από κοντά άρχισα μια τέτοια προσπάθεια και πιστεύω πως κατι εκανα Δεν μιλάμε βέβαια πώς θα λύσω εγώ το θέμα της βίας τόσο μέσα όσο και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους  απλώς θέλω να δώσω μια γενική εικόνα της κατάστασης που επικρατεί  και απο ποτε ΜΕ Ημερομηνίες και Γεγονότα .Οι αθλητικές εφημερίδες επίσης έχουν έναν σημαντικό ρόλο νομιμοποίησης της καφρίλας και του τυφλού οπαδισμού.  χαρακτηριστικά είναι τα σχολεία σε ορισμένα βίντεο για να πάρετε μια γεύση πως σκεφτονται ορισμενοι και φαντάζονται τον αθλητισμο.
Η βία στα ελληνικά γήπεδα, έχει καταντήσει να θεωρείται σταθερά και δυστυχώς ένα πεδίο ευχολογίων και αυτονόητων προτάσεων από τους αρμόδιους που διαχρονικά "νίπτουν τας χείρας τους".....
Οταν ασχολεισαι με τετοιο θεμα χρειάζεται πολλές ώρες και Αν μη τι άλλο να το  έχει  παρακολούθηση από κοντά άρχισα μια τέτοια προσπάθεια και πιστεύω πως κατι εκανα Δεν μιλάμε βέβαια πώς θα λύσω εγώ το θέμα της βίας τόσο μέσα όσο και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους  απλώς θέλω να δώσω μια γενική εικόνα της κατάστασης που επικρατεί  και απο ποτε ΜΕ Ημερομηνίες και Γεγονότα .Οι αθλητικές εφημερίδες επίσης έχουν έναν σημαντικό ρόλο νομιμοποίησης της καφρίλας και του τυφλού οπαδισμού.  χαρακτηριστικά είναι τα σχολεία σε ορισμένα βίντεο για να πάρετε μια γεύση πως σκεφτονται ορισμενοι και φαντάζονται τον αθλητισμο.
Η βία στα ελληνικά γήπεδα, έχει καταντήσει να θεωρείται σταθερά και δυστυχώς ένα πεδίο ευχολογίων και αυτονόητων προτάσεων από τους αρμόδιους που διαχρονικά "νίπτουν τας χείρας τους".....
 Οι «μισητοί αντίπαλοι» δίνουν πλέον ραντεβού σε άσχετα σημεία για να λύσουν τις διαφορές τους, που δεν οφείλονται κατ ανάγκην σε αγωνιστικούς παράγοντες. Λειτουργούν μεθοδικά και προγραμματισμένα, ενώ έχουν «εμπλουτίσει» και το οπλοστάσιό τους



Σε σύγκρουση «οργανωμένων συμμοριών», που δεν οφείλεται κατ ανάγκη σε αγωνιστικούς παράγοντες και σε ενέργειες εν βρασμώ ψυχής, φαίνεται πως έχει μετεξελιχθεί το φαινόμενο του λεγόμενου «χουλιγκανισμού» τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. 

Οι «μισητοί αντίπαλοι» δίνουν πλέον ραντεβού για να λύσουν τις διαφορές τους ακόμη και σε άσχετα με αγώνες σημεία, λειτουργούν μεθοδικά και προγραμματισμένα, ενώ οι πιο σκληροπυρηνικοί διατηρούν επαφές μεταξύ τους, εκμεταλλευόμενοι τις νέες τεχνολογίες και το Διαδίκτυο. Στα χνάρια που χαράσσει το φαινόμενο στην υπόλοιπη Ευρώπη εντοπίζεται πλέον και στη χώρα μας ποιοτική αναβάθμιση της βίας, η οποία εμφανίζεται πιο επικίνδυνη και αμείλικτη.
 Το «οπλοστάσιο» των ακραίων οπαδών -που απέχουν έτη φωτός από την έννοια του φιλάθλου- έχει εμπλουτιστεί με πιστόλια φωτοβολίδων, μαχαίρια, σπρέι, μίνι γκλομπ κ.λπ. Νέες μέθοδοι σύγκρουσης με τον «απόλυτο εχθρό» κάνουν την εμφάνισή τους, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές και τις περιουσίες αθώων πολιτών, ενώ είναι γνωστές οι διαφοροποιήσεις και η δημιουργία υπό-ομάδων χούλιγκαν ακόμα και στο εσωτερικό ενός συνδέσμου.



Εγκληματολόγοι και αναλυτές κάνουν λόγο για «αλλαγή εποχής» στα φαινόμενα που σχετίζονται με τη βία στον αθλητισμό. «Η πρακτική της βίας των οπαδών έχει μετεξελιχθεί σε χώρο εγκληματικής δράσης οργανωμένων εγκληματικών ομάδων (μαφίες) ή διαφόρων περιθωριακών συμμοριών», ξεκαθαρίζει με δήλωση-παρέμβασή του στο «Εθνος» ο εγκληματολόγος Γιάννης Πανούσης, καθηγητής σήμερα του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Μητέρα των μαχών» για τους Ελληνες εκφραστές του χουλιγκανισμού συνιστά βεβαίως κάθε αθλητικό ραντεβού μεταξύ των αιωνίων αντιπάλων Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός.

 Εξαρση του «πολέμου»
Μετά τα τραγικά γεγονότα του 1995 -όταν οπαδός μαχαιρώθηκε κι έχασε τη ζωή του σε συμπλοκές ύστερα από αγώνα μπάσκετ πλέι οφ στο γήπεδο της Γλυφάδας- ακολούθησε μια σχετικά σύντομη περίοδος «εκεχειρίας» με περιστασιακούς καβγάδες. 
Την τελευταία, ωστόσο, 5ετία ο «πόλεμος» βρίσκεται σε έξαρση. Επεισόδια σημειώνονται συχνά σε διάφορες περιοχές, όπου οι «αιώνιοι αντίπαλοι» συναντώνται ύστερα από προγραμματισμένα -πολλές φορές- ραντεβού, ακόμη και χωρίς το πρόσχημα κάποιου αγώνα, για να συγκρουστούν.
Στο πλαίσιο της αναζωπύρωσης της κόντρας, οι επιθέσεις στα «κλαμπ» των οργανωμένων οπαδών (γραφεία των συνδέσμων) δίνουν και παίρνουν, ενώ οι θερμοκέφαλοι καταστρέφουν αυτοκίνητα, καταστήματα κ.λπ. 
Οι οργανωμένοι του Παναθηναϊκού έχουν μάλιστα να αντιμετωπίσουν και το... μέτωπο με τους οπαδούς της ΑΕΚ, που άνοιξε πριν από μερικά χρόνια, όταν επιτέθηκαν σε φιλάθλους της Ενωσης, οι οποίοι πήγαιναν στην κηδεία του πατέρα του Δημήτρη Χατζηχρήστου, επικεφαλής της «Ορίτζιναλ».
Συνεργασίες με ξένους χούλιγκαν, εξάπλωση της ποδοσφαιρικής -κατά βάση- βίας και σε άλλα αθλήματα, όπως βόλεϊ και μπάσκετ, οργάνωση και μεθοδικότητα. Είναι, μάλλον, εμφανές πως ο χουλιγκανισμός στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει προ πολλού τη φάση της ενηλικίωσης κι έχει μπει σε άλλα μονοπάτια.
 ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ


Η αδελφοποίηση συνδέσμων «γεννάει» συμμαχίες ακραίων οπαδών
Για «παγκοσμιοποίηση της ποδοσφαιρικής βίας» κάνουν λόγο πολλοί αναλυτές, αναφερόμενοι στο φαινόμενο της μεταφοράς χούλιγκαν από τη μια χώρα στην άλλη. Σήμερα, που τα σύνορα των κρατών έχουν, εν πολλοίς, «ξεπεραστεί» από την τεχνολογία και τις εξελίξεις, ο φανατισμός των γηπέδων φαίνεται πως... δεν μένει πίσω.


Στο πλαίσιο των αδελφοποιήσεων των συνδέσμων με αντίστοιχους του εξωτερικού, έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια και το φαινόμενο «συνεργασίας» των ακραίων οπαδών, με αποτέλεσμα τη μεταφορά τους από χώρα σε χώρα για να συνδράμουν τους... αδελφούς χούλιγκαν.
Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση στον χάρτη του... μεταφερόμενου χουλιγκανισμού. Στα μέσα Ιανουαρίου του 2006 εισαγόμενοι χούλιγκαν από τη Ρωσία, οπαδοί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, προσκεκλημένοι από τους οργανωμένους φιλάθλους του Ολυμπιακού, συμμετείχαν σε σύγκρουση με οπαδούς του Παναθηναϊκού στην περιοχή του Παγκρατίου.

Η συμπλοκή συνέβη με αφορμή έναν αγώνα βόλεϊ Παγκράτι - Παναθηναϊκός και παραμονές του ντέρμπι Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός. Ηταν η πρώτη φορά που ξενόφερτοι χούλιγκαν συμμετείχαν σε εκτεταμένα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας.
Οι «αδελφοποιήσεις» συνδέσμων αποτελούν πάγια τακτική μεταξύ οπαδών από διαφορετικές χώρες και λειτουργούν, όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν, στο πλαίσιο δημοσίων σχέσεων, ενώ δεν έχουν, όπως ισχυρίζονται, καμία σχέση με τα περιστατικά βίας. 
Ηδη από το 1995 οπαδοί του Παναθηναϊκού επισημοποίησαν τη «σχέση» τους με μερίδα φιλάθλων της Ρεάλ Μαδρίτης. Εκτοτε, οι μεν παρείχαν υποστήριξη στους δε στη διάρκεια παιχνιδιών, ενώ πανό, σημαίες και κασκόλ των «αδελφών» έκαναν την εμφάνισή τους στη διάρκεια αναμετρήσεων με ισπανικές και ελληνικές ομάδες αντίστοιχα. 



Ακολούθησαν συνενώσεις και με συνδέσμους οπαδών άλλων ομάδων, ενώ αντίστοιχες πρωτοβουλίες πήραν οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ. Αναζήτησαν και βρήκαν «ομοϊδεάτες» στη ρωσική ΤΣΣΚΑ, τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, την Μπαρτσελόνα. Κάπως έτσι μετατράπηκε τον περασμένο Δεκέμβριο σε αρένα ένα γήπεδο μπάσκετ στο Βελιγράδι - αγώνας Ερυθρού Αστέρα - ΠΑΟΚ.

Τους φιλάθλους της σερβικής ομάδας συνέδραμαν οπαδοί του Ολυμπιακού, ενώ με τους οργανωμένους του ΠΑΟΚ ενώθηκαν οπαδοί της Παρτιζάν, ορκισμένοι εχθροί του Ερυθρού Αστέρα. 

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ
Από την τραγωδία του Χέιζελ, στη δολοφονία αστυνομικού στην Ιταλία
Ηταν το 1898, όταν ο όρος «χουλιγκανισμός» εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ιστορία, περιλαμβανόμενος σε κάποια αναφορά της λονδρέζικης αστυνομίας.
Σύμφωνα με μια εκδοχή, η λέξη προήλθε από το όνομα του Πάτρικ Χούλιγκαν, ενός νεαρού «βανδάλου» από το Σάουθαρκ, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως έχει τις ρίζες της σε μια συμμορία που λυμαινόταν τους δρόμους του Ισλινγκτον και ονομαζόταν Χούλεϊ. Μια τρίτη θεωρία αναφέρει πως ο χουλιγκανισμός οφείλει το όνομά του στην ιρλανδική λέξη hooley, με την οποία αποδίδεται η άγρια, ζωηρή ομάδα ατόμων.
Σε κάθε περίπτωση, το φαινόμενο που έχει απασχολήσει επί σειρά δεκαετιών κυβερνητικούς και κοινωνικούς φορείς, δεν είναι μια καινούργια ιστορία. Οπως αναφέρεται στο βιβλίο «Football Violence in Εurope», η αυγή του φαίνεται να βρίσκεται στα τέλη του... 13ου αιώνα, με έναν, όμως, τελείως διαφορετικό προσανατολισμό. 
Τα μεσαιωνικά παιχνίδια «ποδοσφαίρου», όπως αναφέρουν οι ερευνητές, αποτελούσαν στην πραγματικότητα μάχες μεταξύ νεαρών που κατοικούσαν σε «αντίπαλα» χωριά και οι οποίοι έβρισκαν την ευκαιρία να «τακτοποιήσουν» προσωπικές έριδες ή διαφωνίες τους σχετικά με τη γη.

Οι ίδιοι σημειώνουν πως ο χουλιγκανισμός στο ποδόσφαιρο με τη μορφή που τον γνωρίζουμε σήμερα εμφανίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα στη Μεγάλη Βρετανία και βρέθηκε σε έξαρση τη δεκαετία του 60, οπότε ξεκίνησαν οι τηλεοπτικές μεταδόσεις των αγώνων. Δέκα χρόνια αργότερα, το φαινόμενο άρχισε να εξαπλώνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη και τον κόσμο.
39 νεκροί
Βρυξέλλες, Χέιζελ: Εχουν περάσει 22 χρόνια από την τραγική νύχτα του Χέιζελ. Κι όμως τα δραματικά γεγονότα, που σημάδεψαν τότε το στάδιο των Βρυξελλών, συγκλονίζουν ακόμη. Ολόκληρη η Ευρώπη βρισκόταν στο πόδι. 
Παρακολουθούσε το γήπεδο να βάφεται κόκκινο, καθώς 39 άτομα έχαναν τη ζωή τους και άλλα 145 τραυματίζονταν σε συγκρούσεις μεταξύ οπαδών της Λίβερπουλ και της Γιουβέντους. 

Ηταν περίπου μία ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα και χιλιάδες φίλαθλοι συνωστίζονταν στις κερκίδες, για να απολαύσουν ένα πλούσιο ποδοσφαιρικό θέαμα σε έναν από τους μεγαλύτερους τελικούς στην Ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. 
Μια μεγάλη μερίδα των οπαδών της Λίβερπουλ, υπό την επήρεια αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών, αρχίζει να επιτίθεται στους Ιταλούς. Στο γήπεδο επικρατεί πανικός. Φωτιές, κραυγές αγωνίας και αντεγκλήσεις. 
Οι οπαδοί της Γιουβέντους αντιδρούν και ένας ανελέητος κλεφτοπόλεμος αρχίζει. Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο. Στην αναταραχή που επικρατεί, ένα κιγκλίδωμα καταρρέει και καταπλακώνει εκατοντάδες φιλάθλους της ιταλικής ομάδας, ενώ η επέμβαση της αστυνομίας είναι πλέον ανώφελη. Τα ασθενοφόρα μεταφέρουν τραυματίες, το ιατρείο του σταδίου γεμίζει από κόσμο. Είναι, όμως, αργά. Ο θάνατος έχει απλωθεί στο γήπεδο και στιγματίζει το ποδόσφαιρο με μια πρωτοφανή τραγωδία...
Ιταλία - Κατάνια: Ακόμη ένα θύμα του χουλιγκανισμού, ο 38χρονος Φιλίπο Ρατσέτι σκοτώθηκε τον περασμένο Φλεβάρη στην Ιταλία, αφήνοντας ορφανά δύο ανήλικα παιδιά, ένα 15χρονο κορίτσι και έναν 9χρονο γιο. Ο άνθρωπος που σκοτώθηκε στο ντέρμπι Κατάνια - Παλέρμο ήταν αστυνομικός και ίσως, όπως αρκετοί υποστηρίζουν, σκοτώθηκε ακριβώς γι αυτό: μόλις μία βδομάδα πριν είχε καταθέσει σε δίκη κατά χούλιγκαν.
Τα επεισόδια, κατά τη διάρκεια των οποίων κόπηκε το νήμα της ζωής του Ρατσέτι, ήταν τα σφοδρότερα των τελευταίων χρόνων και είχαν ως τραγικό απολογισμό τον τραυματισμό 150 ατόμων. 
Υστερα από το περιστατικό, τοίχοι σε πόλεις της Ιταλίας γέμισαν με υβριστικά συνθήματα, όπως «Εναν Φίλιπο Ρατσέτι ακόμη», «Κατάνια μείον ένας» ή «Θάνατο στον μπάτσο», ενώ ελήφθη η απόφαση οι αναμετρήσεις όλων των κατηγοριών των πρωταθλημάτων της Ιταλίας να διεξάγονται υπό το φως της ημέρας, προκειμένου να υπάρχει πιο ολοκληρωμένη αστυνόμευση. 

ΘΥΜΑΤΑ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Το χρονικό της βίας 


ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Τα αιματηρά γεγονότα
 Θεσσαλονίκη 1982. Σε ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ του ΠΑΟΚ και του ΑΡΗ, οπαδοί του ΑΡΗ στήνουν ενέδρα έξω από το γήπεδο του Χαριλάου και μαχαιρώνουν τον Αρη Δημητριάδη.
1985, έναν χρόνο πρίν τον θάνατο του Μπλιώνα. Που; Όχι σε γήπεδο αλλά σε rock club, την περίφημη "Rainbow" στην Λ.Βουλιαγμένης. Μαγαζί-στέκι των γαύρων κατά κόρον, μέχρι και το 1987. Δέκα γαύροι, πιωμένοι, πιάνονται με 3-4 Αεκτζήδες που έτυχε να βρίσκονται εκεί. Αποτέλεσμα; 2 αεκτζήδες μαχαιρωμένοι, ο ένας εκ των δύο κατέληξε 20 μέρες μετά. 
1985 σε συμπλοκή θαμώνων καφετέρειας στην Καλλιθέα για τα ποδοσφαιρικά, οπαδοί του Ολυμπιακού επιτίθενται με σπασμένα μπουκάλια σε οπαδούς της ΑΕΚ με αποτέλεσμα τον βαρύ τραυματισμό του Κώστα Γιάνναρη, οπαδού της ΑΕΚ, ο οποίος και μένει τυφλός για την υπόλοιπη ζωή του
Λάρισα, Οκτώβρης 1986. Πριν από τον ποδοσφαιρικό αγώνα Λάρισας - ΠΑΟΚ σημειώνονται άγριες συμπλοκές μεταξύ των οπαδών. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, εκτοξεύεται μια φωτοβολίδα, η οποία χτυπά στην καρωτίδα τον δάσκαλο Χαράλαμπο Μπλιώνα που παρακολουθούσε το παιχνίδι.
Ν. Ιωνία, Ιανουάριος 1991. στο ποδοσφαιρικό μάτς ΑΕΚ – Ολυμπιακός στην Ν.Φιλαδέλφεια. Οι ολυμπιακοί θέλουν να πάρουν πίσω το αίμα τους για το «χαμένο ντού» πριν 2 μήνες στο κλειστό του μπάσκετ με την ΑΕΚ. Τα αίματα έχουν ανάψει από το πρωί. Η πορεία των οργανωμένων ολυμπιακών κατευθύνεται στο γήπεδο, στρίβωντας σε μια γωνία όμως η «κεφαλή» της πορείας αντικρύζει την «ουρά» της και νομίζουν ότι είναι…Αεκτζήδες. Δεν διστάζουν να ρίξουν στο ψαχνό με φωτοβολίδες. Αποτέλεσμα, νεκρός ο 15χρονος Γιώργος Παναγιώτου, οπαδός του Ολυμπιακού, χτυπημένος από «φίλια πυρά» των ανεγκέφαλων δολοφονικών παράσιτων!
Φεβουάριος 1991: Στο στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης», το ρολόι έδειχνε το 88ο λεπτό. Οπαδοί του Ολυμπιακού, μη μπορώντας να δεχθούν ότι η ομάδα τους ήταν στο 2-2 με τον Αθηναϊκό, μπαίνουν στο γήπεδο και ξυλοκοπούν τον ποδοσφαιριστή των φιλοξενουμένων, Χρήστο Δημόπουλο (σ.σ το ...αμάρτημά του ήταν ότι είχε υπάρξει ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού), τον κάμεραμαν της ΕΡΤ, Ζάππα αλλά και τον διαιτητή της αναμέτρησης. Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Αργύρης Σαλιαρέλης γράφει ιστορία ενώπιον του αθλητικού δικαστή, υποστηρίζοντας ότι «οι οπαδοί μας είναι επιστήμονες, δεν είναι αλήτες», λέγοντας πως ο κόσμος που μπήκε από τη Θύρα 4 στο γήπεδο δεν είχε να κάνει με χούλιγκαν. Ο Ολυμπιακός μηδενίστηκε, του αφαιρέθηκαν βαθμοί και έπαιξε πέντε ματς μακριά από το Φάληρο.
Απρίλιος 1993: Οπαδός του Παναθηναϊκού, ήταν το τρίτο κατά σειρά θύμα της οπαδικής βίας, αυτή τη φορά σε αγώνα μπάσκετ (Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός). Ο Γιώργος Καρνέζης από το σύνδεσμο του Ζωγράφου, περνάει έξω από ένα μαγαζί με ηλεκτρονικά και φλιπεράκια στην πλατεία της Γλυφάδας. Γίνεται αντιληπτός από 5-6 άτομα που του επιτίθενται με μπουκάλια και μαχαίρια. Μετά από λίγα λεπτά, αφήνει στο πεζοδρόμιο την τελευταία του πνοή, ενώ υπάρχουν και δεκάδες τραυματίες.
Μάιος 1995: Ο διαιτητής Μπάκας πέφτει θύμα της οπαδικής βίας. Αφού πρώτα τις «έφαγε» στο γήπεδο στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας («σφύριξε» πέναλτι στο 119` υπέρ του Παναθηναϊκού), δέχθηκε και επίθεση από αγνώστους δέκα ημέρες αργότερα. Η επίθεση με λοστούς στην οδό Αλίμου σημειώθηκε μέσα σε ταξί. Οι δράστες περικύκλωσαν το ταξί, αποβίβασαν δια της βίας τον διαιτητή και του επιτέθηκαν. Ο ίδιος είχε καταγγείλει πως μετά τον αγώνα δεχόταν απειλητικά τηλεφωνήματα και για τον λόγο αυτό είχε ζητήσει αστυνομική προστασία.
Νοέμβριος 1997: Με τη λήξη του αγώνα Ιωνικός-Ολυμπιακός, στο γήπεδο της Νεάπολης Νίκαιας, ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ Ιωνικός, Νίκος Κανελλάκης, δίνει χαστούκι στον διαιτητή Αργύρη Παπαχίντζιο και αυτό αποτελεί την αφορμή ώστε το γήπεδο να μετατραπεί σε αρένα συγκρούσεων μεταξύ οπαδών των δύο ομάδων. Στις συγκρούσεις έλαβαν μέρος και οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό των Καραταϊδη και Νταμπίζα από πλευράς Ολυμπιακού, ενώ ο προπονητής του Ιωνικού, Σωκράτης Γέμελος, φεύγει από το γήπεδο με σπασμένη μύτη. Πέντε οπαδοί διακομίστηκαν στο Τζάννειο, αλλά κανείς δεν παρέμεινε μετά από τις πρώτες βοήθειες που τους παρασχέθηκαν. 
Νοέμβριος 1997: Οπαδοί του Παναθηναϊκού στο... αδιάφορο ματς με την Προοδευτική, βγαίνουν έξω από τη Θύρα 1 του ΟΑΚΑ και πυρπολούν με βόμβες μολότοφ πούλμαν των ΜΑΤ. Οι χούλιγκαν επιστρέφουν στη Θύρα 1, όπου επικρατεί κομφούζιο, αφού οι αστυνομικοί χτυπούσαν αδιακρίτως, ενώ παράλληλα γίνονταν και χρήση δακρυγόνων. Οι ταραξίες σπάνε καθίσματα και τα εξαπολύουν εναντίον των ανδρών των ΜΑΤ. Οι «μάχες» σώμα με σώμα συνεχίζονται για αρκετή ώρα.
Δεκέμβριος 1997: Σκηνές ροκ στο ΟΑΚΑ. Χούλιγκαν του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού δίνουν μάχες σώμα με σώμα, βάζουν φωτιές (κάηκαν συνολικά 1.776 καθίσματα), ενώ αρκετοί διακομίζονται με τραύματα σε κοντινά νοσοκομεία.
Οκτώβριος 1998: Το ακυρωθέν γκολ του Τάκολα, στην αναμέτρηση της Τούμπας ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό, αλλά και το γεγονός ότι ο διαιτητής Παπαπέτρου σφύριξε τη λήξη του αγώνα στο 83`, πρόσθεσαν ακόμη ένα κεφάλαιο στα κρούσματα βίας. Τόσο ο διαιτητής αλλά πολύ περισσότερο ο βοηθός του (Φεσόπουλος), έπεσαν θύματα ωμής βίας.
Νοέμβριος 1999: Στην κεκλεισμένων των θυρών, Νέα Φιλαδέλφεια, οι ποδοσφαιριστές και στη συνέχεια ο προσωπικός φρουρός του Βίκτωρα Μητρόπουλου, ήταν οι πρωταγωνιστές νέων επεισοδίων. Ο διαιτητής Δημητρόπουλος μετατρέπεται σε... κόκκινο πανί για τους παίκτες της Ένωσης (δεν έδωσε ένα πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ, ενώ καταλόγισε πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού) και ειδικά για τον Μιχάλη Κασάπη. Ο νυν προπονητής του Φωκικού, επιτίθεται στον διαιτητή τον οποίο και ξυλοκοπεί, με αποτέλεσμα αργότερα να τιμωρηθεί με ποινή 24 αγωνιστικών. Και σαν να μην έφταναν τα εντός αγωνιστικού χώρου, στο Members Club του «Νίκος Γκούμας», ο προσωπικός φρουρός του Βίκτωρα Μητρόπουλου, αρχίζει να πυροβολεί, στην προσπάθειά να τον προστατέψει. Τα ευτράπελα, με κλωτσιές και μπουνιές, συνεχίστηκαν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες.
Απρίλιος 2001: Ο Ηλίας Σολάκης δέχεται απίστευτο ξύλο από οπαδούς του ΟΦΗ, στο «Γεντί Κουλέ». Οι οπαδοί των Κρητικών, μην μπορώντας να δεχτούν την ήττα από την Παναχαϊκή, επιτέθηκαν στους παίκτες του αχαϊκού συγκροτήματος. Κάποιοι πρόλαβαν να κρυφτούν στην καταπακτή, όμως κάποιοι άλλοι, όπως ο Σολάκης, παρέμειναν εντός γηπέδου με αποτέλεσμα να δεχτεί το απίστευτο μένος των Κρητικών που θεώρησαν ότι οι παίκτες της Παναχαϊκής ήταν υπεύθυνοι για την εξέλιξη του σκορ.

Σεπτέμβριος 2001: Άρωμα... UEFA είχαν τα σοβαρά επεισόδια που σημειώθηκαν στο γήπεδο της Τούμπας, στην ευρωπαϊκή αναμέτρηση του ΠΑΟΚ απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν. Στο πλαίσιο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, οπαδοί του ΠΑΟΚ βλέποντας την ομάδα τους να έχει δεχτεί τρία τέρματα στο πρώτο ημίχρονο, βάζουν φωτιές στο γήπεδο, με αποτέλεσμα το ματς να διακοπεί στο 45`. Αντίθετα απ` ότι συμβαίνει στην Ελλάδα, όπου ο νόμος της ατιμωρησίας κυριαρχεί, στην περίπτωση του ΠΑΟΚ η «καμπάνα» της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας ήταν εξαιρετικά βαριά. Διετής αποκλεισμός απ` όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για την ομάδα της Θεσσαλονίκης.
Μάρτιος 2002: Ο καταλογισμός πέναλτι εις βάρος του Παναθηναϊκού, στο 92ο λεπτό του ντέρμπι απέναντι στον Ολυμπιακό στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, μετατρέπει τον διαιτητή Ευθυμιάδη σε κόκκινο πανί για τους «πράσινους». Το ματς λήγει ισόπαλο 1-1, με τον Έλληνα ρέφερι να δέχεται επίθεση στο κέντρο του γηπέδου με κλωτσιές και γροθιές από οπαδούς του Παναθηναϊκού και να αποχωρεί αιμόφυρτος από το γήπεδο. Σε άλλο σημείο του γηπέδου, οπαδοί των «πρασίνων» χτυπούν στη φυσούνα τους Καστίγιο και Γεωργίου.
Μάιος 2002: Χαρακτηρίστηκε ως ο... λιθοβολισμός του μπάσκετ. Δύο ώρες πριν την έναρξη του αγώνα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στο ΣΕΦ και ενώ η αποστολή των «πρασίνων» κατευθυνόταν μέσω της λεωφόρου Συγγρού για τον Πειραιά, δέχτηκε επίθεση αγνώστων με πέτρες παρά τη συνοδεία αστυνομικών δυνάμεων. Αποτέλεσμα ήταν να σπάσουν δυο τζάμια του πούλμαν και να τραυματιστούν 5 παίκτες των «πρασίνων» και να μεταφερθούν στο «Τζάνειο». Συγκεκριμένα, οι Αλβέρτης, Μπαλογιάννης, Σβορώνος, Καλαϊτζής και Αλμπάνο ήταν αυτοί που τραυματίστηκαν από τα σπασμένα γυαλιά, ενώ ο Αλμπάνο είχε και χτύπημα στο κεφάλι από την πέτρα που διαπέρασε το λεωφορείο. Ελαφρύτερα χτυπημένοι ήταν οι Μουλαομέροβιτς, Κουτλουάι. 
Μάιος 2003: Βροχή... φωτοβολίδων στο γήπεδο της Ριζούπολης. Πριν την έναρξη του αγώνα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, ο οποίος θα έκρινε τον τίτλο, ο Μπασινάς βγαίνει με πολιτική περιβολή στον αγωνιστικό χώρο. Οι φωτοβολίδες που τον... στοχεύουν, τον κάνουν να αδυνατεί να επιστρέψει στα αποδυτήρια. Με την παρέμβαση παικτών του Ολυμπιακού, ο Μπασινάς μπαίνει στη φυσούνα, στην οποία όμως δέχεται επίθεση από οπαδούς του πειραϊκού συγκροτήματος.
Δεκέμβριος 2004: Οπαδοί του Άρη από τα επίσημα μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο για να πανηγυρίσουν γκολ της ομάδες τους απέναντι στον Πανιώνιο. Στην πορεία τους προς τη σέντρα, ο τερματοφύλακας του Πανιωνίου, Ντρόμπνι, δέχεται μπουνιά με αποτέλεσμα να προκληθεί γενική σύρραξη με πολλά επεισόδια και συγκρούσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Ιανουάριος 2005: Η λογική του... παραλόγου σε όλο της το μεγαλείο. Στη Νέα Σμύρνη, ο αγώνας του Πανιωνίου απέναντι στον Ολυμπιακό, σημαδεύεται από άγριες συμπλοκές οπαδών στις κερκίδες αλλά και εντός του αγωνιστικού χώρου. Ο αγώνες μετά από απόφαση διαιτητών και αστυνομίας, δεν αρχίζει ποτέ. Οι αρμόδιες αρχές αφαιρούν βαθμούς, τους οποίους ωστόσο επιστρέφουν αφού επικρατεί η άποψη ότι ο αγώνας ανάμεσα στις δύο ομάδες πρέπει να γίνει εκ νέου. Αυτό και γίνεται ένα μήνα μετά. Η ατιμωρησία σε όλο της το μεγαλείο!
Μάιος 2005: Για δεύτερη φορά μέσα στη συγκεκριμένη σεζόν, οι οπαδοί του Άρη είναι οι πρωταγωνιστές σοβαρών επεισοδίων. Στο ματς απέναντι στον Ηρακλή, οπαδοί του Άρη μπήκαν στο γήπεδο και απειλούσαν τους παίκτες του «γηραιού» να κάτσουν να χάσουν, ώστε η ομάδα τους να γλυτώσει τον υποβιβασμό. Το ματς βρισκόταν ήδη στο 0-2 υπέρ του Ηρακλή. Ο διαιτητής Μπριάκος υποχρεώθηκε να διακόψει τον αγώνα για 20 λεπτά. Ο Κουεμάχα στο 42` μείωσε για τον Αρη, μερίδα οπαδών του οποίου μπήκε εκ νέου στο γήπεδο προπηλακίζοντας τους Κατσιαμπή και Αμπάρη. Αυτή τη φορά ο διαιτητής Μπριάκος διέκοψε οριστικά το ματς και ο Άρης τιμωρήθηκε με αφαίρεση βαθμών αλλά και τιμωρία της έδρας του, γεγονός που τον οδήγησε στον υποβιβασμό στη Β` Εθνική.
Μάιος 2005: Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Άρη στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο, άρχισε με πετροπόλεμο ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων που έφτασαν σχεδόν μαζί στο γήπεδο. Τα επεισόδια μεταφέρθηκαν και εντός γηπέδου, όταν περίπου μισή ώρα πριν την έναρξη, εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο οπαδοί του Άρη, οι οποίοι ωστόσο απομακρύνθηκαν από τα ΜΑΤ πριν εκτραχυνθεί ακόμη περισσότερο η κατάσταση.
Νοέμβριος 2005: Το τηλεοπτικό βαν του ιδιωτικού σταθμού Alpha, που κάλυπτε την αναμέτρηση της Λιβαδειάς με την ΑΕΚ, πληρώνει το τίμημα της οπαδικής οργής. Χούλιγκαν της ΑΕΚ, αφού πρώτα προκαλούν σοβαρά επεισόδια στη πρωτεύουσα της Βοιωτίας, σπάζοντας και καίγοντας αυτοκίνητα, στη συνέχεια επιτίθενται εναντίον του βαν, το οποίο γίνεται παρανάλωμα του πυρός. Η Αστυνομία, επεμβαίνει κάνοντας χρήση δακρυγόνων, όμως ετεροχρονισμένα.
Ιανουάριος 2006 .έρχονται για πρώτη φορά για  ενίσχυση αλλοδαπών για
την επιθεση σε συνδεσμο στο παγκρατι

Δες βιντεο το βιντεο να παγώσειςΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΌΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ..


Ιούνιος 2006: Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση αεροβόλου όπλου στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ. Ο φροντιστής του Ολυμπιακού, Δημήτρης Πασχόπουλος, δέχθηκε δύο σφαίρες από αεροβόλο όπλο (σε πλάτη και πόδι) αμέσως μετά τη λήξη του τρίτου τελικού ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ.
Σεπτέμβριος 2006: Ευρωπαϊκός εφιάλτης βίας για τον Παναθηναϊκό. Στο ματς με τη Μέταλουργκ Ζαπορίζια (1-1) στο Παμπελοποννησιακό, οπαδοί των «πρασίνων» μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και προσπαθούν να χτυπήσουν τον προπονητή της ομάδας, Μπάκε. Ο τελευταίος προλαβαίνει να ξεφύγει, την ίδια στιγμή που οι οπαδοί του Παναθηναϊκού πετούν καθίσματα στον αγωνιστικό χώρο. Θύματα της βίας οι Παπαδόπουλος και Μάντζιος που δέχθηκαν κλωτσιές και χτυπήματα από «φίλους» της ομάδας τους.

Μάρτιος 2007: Στη Λεωφόρο Λαυρίου και σε προκαθορισμένο ραντεβού των οπαδών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού (πριν την έναρξη του αγώνα βόλεϊ γυναικών ανάμεσα στις δύο ομάδες), ο Μιχάλης Φιλόπουλος δολοφονείται άγρια από χούλιγκαν του Ολυμπιακού. 

Μάρτιος 2008: Εκτεταμένα επεισόδια σημειώθηκαν έξω από το κλειστό γήπεδο της Ιεράπετρας, πριν την έναρξη του δεύτερου ημιτελικού για το Κύπελλο Ελλάδας γυναικών στο βόλεϊ, ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Οπαδοί των δύο ομάδων συγκρούστηκαν μεταξύ τους, χρησιμοποιώντας μέχρι και φωτοβολίδες. Ακολούθησε διακοπή ρεύματος, με τη συσκότιση να βοηθάει στην εξομάλυνση της κατάστασης.
 Δεκέμβριος 2008: Απίστευτα έκτροπα στο ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός στην υδατοσφαίριση, στο κολυμβητήριο του Χαλανδρίου. Μετά το τέλος της αναμέτρησης, περίπου 100 οπαδοί των «πρασίνων» προσέγγισαν τον πάγκο του Ολυμπιακού και επιτέθηκαν στον προπονητή των «ερυθρολεύκων», Βαγγέλη Πάτερο αλλά και στους παίκτες. Ο απολογισμός τραγικός: ο Ντόσκας δέχθηκε χτύπημα με λοστό και υπέστη κάταγμα στο πόδι, ενώ στον Πάτερο έγιναν 10 ράμματα στο κεφάλι. Τα επεισόδια μεταφέρθηκαν και έξω από το κολυμβητήριο. Οι αστυνομικοί χρησιμοποίησαν δακρυγόνα για να διαλύσουν τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, ενώ ορισμένοι εξ αυτών τραυματίστηκαν στο κεφάλι.
 Ιανουάριος 2009: Στο final-8 του κυπέλλου Ελλάδας ανδρών στο βόλεϊ, πριν από την έναρξη του αγώνα ΕΑ Πατρών-Ολυμπιακός αλλά και την αναμέτρηση Ηρακλής-Παναθηναϊκός, οπαδοί συγκρούστηκαν στους εξωτερικούς χώρους του γηπέδου εκτοξεύοντας πέτρες, σίδερα, ξύλα και βόμβες μολότοφ. Οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν χρήση δακρυγόνων, ενώ από τις συγκρούσεις τραυματίστηκαν δύο άτομα που διακομίστηκαν στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο.


 Μάρτιος 2009: Με τη λήξη του αγώνα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, οπαδοί των γηπεδούχων μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, με έναν εξ αυτών να κινείται απειλητικά εναντίον του Νικοπολίδη. Αυτός απαντάει με κλωτσιά, δίνοντας το έναυσμα για γενικευμένα επεισόδια.
Οκτώβριος 2010: Από τραγικά επεισόδια σημαδεύτηκε ο αγώνας Νέων μεταξύ Άρη και ΠΑΟΚ. Στο ημίχρονο του αγώνα που διεξαγόταν στο γήπεδο Σουρωτής, ομάδα περίπου 50 ανδρών με κράνη και κουκούλες, εισήλθε στον αγωνιστικό χώρο και κρατώντας λοστούς και άλλα αντικείμενα άρχισαν να χτυπούν και να κυνηγούν φιλάθλους και άλλους παράγοντες της αναμέτρησης. Από την επίθεση τραυματίστηκε ο υπεύθυνος των ακαδημιών του Άρη, Νίκος Πασαλής.
Μάιος 2010:Θλιβερά επεισόδια σημειώνονται στην πόλη της Λαμίας, ανάμεσα σε οπαδούς του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, πριν από την έναρξη του φάιναλ φορ για το Κύπελλο Ελλάδας στο χάντμπολ ανδρών. Τα επεισόδια μεταφέρθηκαν στο κλειστό της Λαμίας, ανάμεσα σε οπαδούς των δύο ομάδων, με αποτέλεσμα ο γγΑ, Πάνος Μπιτσαξής να αναβάλλει επ` αόριστον τη διοργάνωση.

Ιούνιος 2010: Μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού εισέρχεται (χωρίς εισιτήρια) στο ΣΕΦ, πριν από τον 5ο τελικό με τον Παναθηναϊκό και προσπαθούν να επιτεθούν κατά δημοσιογράφων. Ακολούθησε «μάχη» με τα ΜΑΤ, τα οποία έκαναν χρήση χημικών και δακρυγόνων. Οι συμπλοκές θύμιζαν πεδίο μάχης, με τα σπασμένα καθίσματα να εκτοξεύονται το ένα μετά το άλλο εναντίον των δυνάμεων των ΜΑΤ. Ο αγώνας ξεκίνησε με αρκετή καθυστέρηση, όμως διεκόπη και πάλι όταν κροτίδα έπεσε στον πάγκο των «πρασίνων». 
Οι διαιτητές ζήτησαν την εκκένωση του γηπέδου, κάτι που έγινε εν μέρει. Με εναπομείναντα χρόνο 1 λεπτό 3 δευτερόλεπτα και με την ήττα να φαίνεται μη αναστρέψιμη για την ομάδα του Ολυμπιακού, οι λιγοστοί οπαδοί των «ερυθρολεύκων» που βρίσκονταν στα «πέταλα» ξεκίνησαν νέο γύρο από ρίψη κροτίδων και αντικειμένων μέσα στο παρκέ. 
Παρά την προτροπή του α` διαιτητή, Λάζαρου Βορεάδη, στους παίκτες του Παναθηναϊκού να επιστρέψουν στο παρκέ για το τελευταίο λεπτό, οι οπαδοί του Ολυμπιακού έσπασαν καθίσματα και τα εκσφενδόνισαν στο παρκέ μαζί με φωτοβολίδες. Η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου και δεν υπήρχε άλλη επιλογή, από το να αποχωρήσουν οι «πράσινοι» στα αποδυτήρια με τον αγώνα να κατακυρώνεται οριστικά υπέρ του Παναθηναϊκού.
Ιανουάριος 2011: Από σοβαρά επεισόδια σημαδεύτηκε το ντέρμπι της Β` Εθνικής ανάμεσα στον ΠΑΣ Γιάννινα και τον ΟΦΗ. Στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου, οπαδός των γηπεδούχων εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο και χτύπησε τον τερματοφύλακα του ΟΦΗ, Πολυχρόνη Βεζυρίδη. Ο διαιτητής Λαμπρόπουλος διέκοψε (για ακόμη μία φορά) το ματς, με τον γκολκίπερ των Κρητικών με μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Το ματς άρχισε και πάλι (!) μετά από περίπου μία ώρα, με τον Μπερτίν να αποβάλλεται επειδή κυνήγησε και χτύπησε τον οπαδό που είχε επιτεθεί στον συμπαίκτη του.
Ιανουάριος 2011: Σε... κλοιό χημικών βρέθηκε το Πανθεσσαλικό, περίπου μία ώρα πριν την έναρξη του αγώνα Ολυμπιακός Βόλου-ΠΑΟΚ. Οπαδοί του «δικέφαλου» επιχείρησαν να μπουν στο γήπεδο χωρίς εισιτήρια, με συνέπεια η αστυνομία να κάνει εκτεταμένη χρήση χημικών. Η ένταση μεταφέρθηκε εντός γηπέδου, με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ να σπάνε καθίσματα και να βάζουν φωτιές.
 Απρίλιος 2011: Το τελευταίο (ελπίζουμε) κεφάλαιο στην οπαδική βία. Η αρχή έγινε πριν την έναρξη του τελικού για το Κύπελλο Ελλάδας ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ατρόμητο σε διάφορες περιοχές της Αθήνας με σπασμένους συνδέσμους, συμπλοκές με αστυνομικούς κ.α. Το... κύμα βίας μεταφέρθηκε εντός αγωνιστικού χώρου, αφού η είσοδος οπαδών της ΑΕΚ υποχρέωσε τον διαιτητή Κάκκο να σφυρίξει τη σέντρα με μεγάλη καθυστέρηση, όμως το... κερασάκι στην τούρτα μπήκε με τη λήξη. 
Εκατοντάδες οπαδοί της ΑΕΚ είχαν μπει στο γήπεδο περιμένοντας το τελευταίο σφύριγμα και μετά από δύο λεπτά καθυστέρησης (από τα 9 που είχαν υποδειχθεί) έκαναν ντου στον αγωνιστικό χώρο. Πολλοί από αυτούς ξέχασαν τη νίκη της ομάδας τους και κατευθυνθήκαν στην κερκίδα των οπαδών του Ατρόμητου. 
 Οι παίκτες του Γιώργου Δώνη είχαν μαζευτεί εκεί περιμένοντας την απονομή και δέχθηκαν άνανδρη επίθεση. Απάντησαν κι αυτοί με χτυπήματα, ενώ οι χούλιγκαν της Ένωσης απομακρύνθηκαν με τη δυναμική επέμβαση της αστυνομίας.


Σεπτέμβριος  2011, Στη συμπλοκή μεταξύ οπαδών ο 21χρονου Γιάννη Ρουσάκη,  έπεσε νεκρός  στο γεφυράκι έξω από το Παγκρήτιο Στάδιο.  Στις 3:00 μετά τα μεσάνυχτα περίπου 30 οπαδοί συνεπλάκησαν στην παραλιακή λεωφόρο του Ηρακλείου, κοντά στο Παγκρήτιο Στάδιο, έχοντας  δώσει ραντεβού για να λύσουν τις (ποδοσφαιρικές) διαφορές τους. Πρόκειται για οπαδούς του ΟΦΗ, του Παναθηναϊκού και του Ηροδότου. Δύο ομάδες 15 ατόμων ξεκίνησαν τη ...μάχη με πετροπόλεμο, ωστόσο στη συνέχεια ακολούθησαν άγριες συμπλοκές σώμα με σώμα. Αποτέλεσμα ο τραγικός θάνατος ενός 21χρονου από τα Μάλια,του  Γιάννης Ρουσάκης.
Η αστυνομία  έφτασε καθυστερημένα στην περιοχή προχώρησε σε τέσσερις συλλήψεις. 
 

Δημήτρης Χατζηχρήστος:Επικεφαλής της «Ορίτζιναλ 21» - μεγαλύτερου συνδέσμου φιλάθλων της ΑΕΚ
 Παρεισφρέουν άσχετοι στους συνδέσμους
«Η προχθεσινή δολοφονία του οπαδού του Παναθηναϊκού είναι ένα τραγικό περιστατικό. 
Αυτού του είδους τα φαινόμενα συγκινούν κατόπιν εορτής και συνήθως παρά το ντόρο που επικρατεί για τρεις ή τέσσερις ημέρες, μετά δεν τα θυμάται κανείς. 
Ο ρόλος της Αστυνομίας είναι πολύ σοβαρός στο θέμα των επεισοδίων ανάμεσα σε οπαδούς.
Δεν είναι δυνατόν να έχουν γίνει τόσες συλλήψεις και να μην έχει βρεθεί ακόμη ο δολοφόνος. Δυστυχώς, μέσα στους οργανωμένους συνδέσμους παρεισφρέουν άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο ή τον αθλητισμό, άνθρωποι που προέρχονται από άλλους χώρους και δεν μπορούν να ελεγχθούν».

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ:Εγκληματολογος - καθηγητής του τμήματος Ε.Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών
Αντιμέτωποι με μια κοινωνική τρομοκρατία
«Επειδή δεν πρόκειται πλέον για ατομικές αποκλίνουσες συμπεριφορές αλλά για μέλη ομάδων ή οργανώσεων που έχουν αποκλειστικό σκοπό τη διάπραξη εγκλημάτων, νομίζω ότι καταχρηστικά ή λόγω ιστορικής αδράνειας τους αποκαλούμε χούλιγκαν, που συνδέονται με τον αθλητισμό και εκτονώνονται διά των ακραίων εκδηλώσεων φανατισμού. 

Δεν είμαστε στις δεκαετίες του 60 και του 70, όπου υπερίσχυε το στοιχείο της ανάγκης του «ανήκειν» και του «υπερασπίζεσθαι» μια ομάδα. Δεν είμαστε καν στη δεκαετία του 90 και το 2000, όπου έμμισθοι ιδιωτικοί στρατοί εξυπηρετούσαν -διά των βίαιων εντός των γηπέδων δραστηριοτήτων τους- τα συμφέροντα των αφεντικών τους. 
Σήμερα η πρακτική της βίας των οπαδών έχει μετεξελιχθεί σε χώρο (και ευκαιρία) εγκληματικής δράσης οργανωμένων εγκληματικών ομάδων (μαφίες) ή διαφόρων περιθωριακών συμμοριών. Ο παλαιός χούλιγκαν κατέστρεφε, αλλά δεν έκλεβε, γρονθοκοπούσε για την ομάδα του, αλλά δεν μαχαίρωνε οποιονδήποτε έβλεπε μπροστά του. 

Ο σημερινός «κινούμενος» εγκληματικός κι επικίνδυνος τύπος δεν περιορίζεται σε δράση μέσα στα γήπεδα. Κυκλοφορεί στις πλατείες, στις γειτονιές, στις διαδηλώσεις, στις πορείες και με το πρόσχημα της υποστήριξης κάποιου συλλόγου ή κάποιου αδικηθέντος «συναδέλφου του» θέτει σε κίνδυνο τις ζωές και τις περιουσίες αθώων πολιτών. Πρόκειται στην ουσία για μια κοινωνική τρομοκρατία με εγκληματικά και όχι πολιτικά χαρακτηριστικά, και γι αυτό είναι πολύ δύσκολο για την όποια αστυνομία να την ελέγξει. 
Για το πώς φθάσαμε ως εδώ, να ρωτήσετε τους πολιτικούς και τους άλλους «αρμόδιους» που ενώ το έβλεπαν άφησαν το αυγό του φιδιού να εκκολαφθεί. 

Πάλι δεν θα φταίει κανείς και πάλι θα ψηφιστούν ανεφάρμοστοι νόμοι και θα φιλολογούν ή θα ηθικολογούν οι ειδικοί στα κανάλια. Ας μην γελιόμαστε όμως. Με αυτή την κρατούσα πολιτική και κοινωνική αντίληψη και πρακτική σε λίγο θα μετράμε νεκρούς σε κάθε μαζική εκδήλωση. Ο συμψηφισμός των παρανομιών ως τρόπος ζωής και δράσης αρχίζει να έχει μπούμερανγκ αποτελέσματα».
Τα φαινόμενα βίας στα γήπεδα δεν είναι κάτι καινούργιο, ούτε στην Eλλάδα, ούτε στον υπόλοιπο κόσμο. Εκατοντάδες φορές έχουμε παρακολουθήσει εικόνες συμπλοκών, καταστροφών και συγκρούσεων αντιπάλων ομάδων οπαδών, οι οποίες πάντα τελειώνουν με την αργοπορημένη παρέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων.

Για την βία στα γήπεδα . Έχουν δημιουργηθεί δεκάδες επιτροπές σε κυβερνητικά και μη κλιμάκια. Τα αποτελέσματα όμως των συνεδριάσεων στις εν λόγω επιτροπές είναι απογοητευτικά. Το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι τα αόριστα ευχολόγια και οι αόριστες τοποθετήσεις. Αυτό που δυστυχώς φαίνεται να κυριαρχεί είναι η υποκρισία, αφού όλοι γνωρίζουν το πρόβλημα και το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί, αλλά δεν κάνουν τίποτα. Σηκώνουν τα χέρια ψηλά, κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις (πάντα μετά τα επεισόδια…) και αφήνουν το δηλητήριο της βίας να δηλητηριάζει το λαϊκότερο άθλημα.

Η υποκρισία περισσεύει σε όλα τα επίπεδα των “υπεύθυνων - ανεύθυνων”. Γιατί τι άλλο είναι εκτός από υποκριτές οι αρμόδιοι; Είχαμε μαχαιρωμένους, τραυματίες, φθορά ξένης περιουσίας, ακόμη και νεκρούς. Τι άλλο έμεινε δηλαδή να γίνει έτσι ώστε οι αρμόδιοι να αναλάβουν τις πραγματικές και ουσιαστικές τους ευθύνες?
Δεν είναι παρατραβηγμένος ο ισχυρισμός ότι οι αρμόδιοι και ειδικά τα πολιτικά κόμματα χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο κατά προτίμηση. Όπως δηλαδή τους βολεύει. Το πολιτικό κόστος θα ήταν πάρα πολύ μεγάλο αν κάποιοι τολμήσουν και παρέμβουν πολιτικά ή θεσμικά προσπαθώντας να βελτιώσουν την κατάσταση.

Η αλλαγή νοοτροπίας σε ότι αφορά το σύνολο των παραγόντων που εμπλέκονται στο θέμα της βίας στα γήπεδα, θα παίξει τον πιο ουσιαστικό ρόλο. Εφόσον όλοι παραδέχονται ότι πρόκειται για ένα σοβαρό κοινωνικό φαινόμενο, η ευθύνη βαραίνει όλους, ξεκινώντας από την οικογένεια, την εκπαίδευση, το κράτος και τα κόµµατα. Και σίγουρα η αιτία της βίας στα γήπεδα δεν είναι, σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα του τύπου «μία χούφτα ανεγκέφαλα πρεζάκια με ψυχολογικά προβλήματα που παράγουν αδικαιολόγητη βία και σε τελική ανάλυση κάνουν και κακό στην ομάδα που υποτίθεται ότι αγαπάνε».
Το ζήτημα, θέτοντας το απλά, είναι τι ποδόσφαιρο θέλουμε. Αν θέλουμε ένα ποδόσφαιρο που να εξαρτάται από την κρατική επιχορήγηση, με παράγοντες διαπλεκόμενους και εξαρτώμενους, με χαμηλού επιπέδου θέαμα, με επικίνδυνα και ακατάλληλα γήπεδα, τότε η βία θα είναι “απαραίτητο” αξεσουάρ, αφού έτσι καλύπτονται τα μεγάλα προβλήματα. Έτσι μακιγιάρεται το άσχημο πρόσωπο του κυπριακού ποδοσφαίρου.
 Η βία θα αντιμετωπιστεί όταν ΟΛΟΙ αποφασίσουν ότι το ποδόσφαιρο δεν εφευρέθηκε για να ικανοποιήσει την προβολή και την εξυπηρέτηση αλλότριων κινήτρων και μικροσκοπιμοτήτων κάποιων που το χρησιμοποιούν ως καταφύγιο ευελπιστώντας πάντοτε σε προσωπικά ή άλλα οφέλη. Η βία θα περιοριστεί όταν πρόεδροι και παράγοντες σωματείων σταματήσουν να χρησιμοποιούν τους “οπαδούς” των ομάδων τους ως μέσα για την πραγματοποίηση των απώτερων τους επιδιώξεων.
Η βία στα γήπεδα είναι μέρος ενός “στημένου” παιχνιδιού στο οποίο συμβάλλουν όλοι όσοι δεν παίρνουν την απόφαση να ξεπεράσουν το λεγόμενο πολιτικό κόστος και απλά να εφαρμόσουν τους νόμους ή να αλλάξουν τους νόμους, εάν τα υφιστάμενα θεσμικά πλαίσια κρίνονται ανεπαρκή.

Αυτο-αθωώθηκαν οι ελληνικές ΠΑΕ για τα επεισόδια

Αλλαξε ο Μανολιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς... Αυτό είναι δυστυχώς το ξεκάθαρο συμπέρασμα που προκύπτει από την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου τους τελευταίους εφτά μήνες, από τη στιγμή δηλαδή που η ευθύνη της διεξαγωγής των εθνικών πρωταθλημάτων πέρασε από τα χέρια της ΕΠΑΕ (Ένωση Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών) σε αυτά της νεοσύστατης αρχής με την ονομασία Σούπερ Λίγκα. Και ποιος δεν θυμάται, όταν τον περασμένο Ιούλιο περνούσε από τη Βουλή άρον άρον ο νέος αθλητικός νόμος του υφυπουργού Αθλητισμού Γ. Ορφανού για τη δημιουργία της Σούπερ Λίγκας (κάτω από την ασφυκτική πίεση των μεγαλομετόχων των ομάδων) τους διθυράμβους από την πλευρά της κυβέρνησης και των παραγόντων για την πολυδιαφημισμένη αλλαγή που θα έφερνε ως διά μαγείας την άνοιξη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έχοντας διανύσει περισσότερο από το μισό του φετινού πρωταθλήματος, το μόνο σίγουρο είναι πως η νέα εποχή που τόσο πολύ ευαγγελίζονταν κάποιοι, πέρασε και δεν ακούμπησε. Αντιθέτως, το ποδόσφαιρο γύρισε αρκετές σελίδες πίσω με φόντο πάντα τη μιζέρια του σκοτεινού και γεμάτου παρασκήνιο παρελθόντος.

Τα πράγματα πάνε συνεχώς από το κακό στο χειρότερο. Το θέαμα που προσφέρουν οι ομάδες μέσα στους αγωνιστικούς χώρους είναι τις περισσότερες φορές άθλιο και το επίπεδο της ποιότητας μπορεί κάλλιστα να συγκριθεί με αυτό που παρουσιάζεται στα μικρότερης κατηγορίας πρωταθλήματα των λεγόμενων προηγμένων ποδοσφαιρικά ευρωπαϊκών χωρών. Η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου, δηλαδή τα τέρματα, απουσιάζει, όπως ακριβώς και οι μεγάλες επενδύσεις από τις διοικήσεις των ομάδων. 


Ίδιο και απαράλλακτο και το σκηνικό στις κερκίδες των γηπέδων. Λίγος ο κόσμος που με το πέρας των αγώνων μειώνεται ακόμα περισσότερο, καθώς βλέπει τις προσδοκίες του ότι κάτι αλλάζει επιτέλους στο ελληνικό ποδόσφαιρο να διαψεύδονται για άλλη μια φορά. Μόλις 6.785 θεατές σε κάθε παιχνίδι είναι ο φετινός μέσος όρος. Κάτι που μεταφράζεται σε αύξηση 861 εισιτηρίων σε σχέση με πέρσι, η οποία όμως οφείλεται καθαρά και μόνο στον αυθόρμητο ενθουσιασμό των πρώτων αγωνιστικών. Και όλα αυτά σε ένα πρωτάθλημα που έχει γίνει σημείο αναφοράς αποκλειστικά και μόνο για τα επεισόδια που έχουν συμβεί εντός και εκτός των γηπέδων (οδηγώντας ακόμη και στην διακοπή αγώνων), αλλά και για τις κακές διαιτησίες που αλλοίωσαν πολλά αποτελέσματα με σκανδαλώδη τρόπο. Ζήσαμε για άλλη μια φορά σκηνές απείρου κάλους. Είδαμε πρόεδρο ομάδας να ξυλοφορτώνει διαιτητή για να ...απονείμει δικαιοσύνη, επειδή θεώρησε πως η ομάδα του έχασε εξαιτίας των λανθασμένων αποφάσεων του. Είδαμε όμως και πιο σοβαρά πράγματα. Για πολλοστή φορά οι οπαδικοί στρατοί, που οργανώνονται και συντηρούνται από τις διοικήσεις των ομάδων για να λειτουργούν ως μοχλοί πίεσης και προστασίας τους, προκάλεσαν μεγάλης έκτασης επεισόδια σε πολλά γήπεδα ανά την Ελλάδα. 
Και όλα αυτά βεβαίως χωρίς κανένα κόστος για τους μετόχους των ομάδων καθώς αυτοί είχαν προνοήσει. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν να αλλάξουν οι εξυγιαντές του ποδοσφαίρου ήταν ο ΚΑΠ (Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου). Αφού πρώτα έσπευσαν να κάνουν σύσταση στα τηλεοπτικά κανάλια να μην προβάλλουν σκηνές επεισοδίων, επειδή τάχα με αυτό τον τρόπο εντείνεται το πρόβλημα, φρόντισαν να βάλουν οι ίδιοι χειροπέδες στους αθλητικούς δικαστές και να στήσουν ένα απίστευτο σκηνικό βίας στους αγωνιστικούς χώρους, αλλάζοντας δύο από πιο βασικά άρθρα του ΚΑΠ. Έτσι η αντικειμενική ευθύνη των ομάδων για τα επεισόδια που προκαλούν οι οπαδοί τους στους γύρω χώρους των γηπέδων καταργήθηκε μέσα σε μια νύκτα. Αλλά και όταν γίνονται επεισόδια εντός των γηπέδων, οι ομάδες θα μένουν στην ουσία ατιμώρητες, καθώς μια ομάδα θα τιμωρείται με αποκλεισμό της έδρας της -κάτι που ισοδυναμεί με τεράστια χαμένα έσοδα για τις ΠΑΕ- μόνο όταν κριθεί υπότροπη για τρίτη φορά. Όλα αυτά βεβαίως με τη σύμφωνη γνώμη και τη συναίνεση της κυβέρνησης και προσωπικά του υφυπουργού Αθλητισμού. Ο οποίος, πριν λίγες μέρες, ανακοίνωσε (με τη σύμφωνη γνώμη των ομάδων) πως θα εγκατασταθεί σταδιακά σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας ο Μεγάλος Αδελφός. Θα τοποθετηθούν δηλαδή σε όλα τα γήπεδα κάμερες που θα παρακολουθούν τους φιλάθλους με στόχο την πάταξη της βίας στα γήπεδα. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο...
Κοινή η διαπίστωση πως η μεγαλύτερη ανοικτή πληγή του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι οι παράγοντες που το διοικούν. Ούτε η βιτρίνα που επιχείρησαν να φτιάξουν με την δημιουργία της Σούπερ Λίγκα δεν κατάφερε να κρύψει την πραγματικότητα. Και το χειρότερο γι' αυτούς είναι πως έχει αρχίσει να διαλύεται το οικοδόμημα και από μέσα, καθώς τον τελευταίο καιρό φαίνεται πως οι συμμαχίες έχουν σπάσει οριστικά. Οι συγκρούσεις συμφερόντων για τα μεγάλα οικονομικά πακέτα, η συμμετοχή των ελληνικών ομάδων στο Στοίχημα και το παρασκήνιο στο χώρο της διαιτησίας, δίνουν την χαριστική βολή στη Σούπερ Λίγκα.

ΥΣ
Πολλοί υγιείς φίλαθλοι δεν θέλουν να πηγαίνουν πλέον στο γήπεδο, ακριβώς γιατί δεν τους αρέσει ο πολιτισμός της κερκίδας. Και φυσικά στο γήπεδο θα υποστηρίξεις την ομάδα σου, αλλά μέχρι εκεί φτάνει η συμμετοχή σου. Αυτό κάποιοι πίθηκοι δεν λένε να το καταλάβουν, αφού πιστεύουν πως συμμετέχουν σε κάποιου είδους πόλεμο, ανεξάρτητα αν μέσα στον αγωνιστικό χώρο λαμβάνει χώρα αγωνας μεταξυ δυο ομαδο ή παρτίδα τάβλι. Οι ίδιοι οι παράγοντες των ομάδων απαξιώνουν το προιόν και φυσικά με το να χαιδεύουν τα αυτιά οργανωμένων οπαδών, ενθαρρύνουν βίαιες εκρήξεις. Ακόμη κι η εικόνα μιας ομάδας πλήττεται από περιστατικά βίας, ενώ σίγουρα ζημιώνεται και οικονομικά.

Οι αθλητικές εφημερίδες επίσης έχουν έναν σημαντικό ρόλο νομιμοποίησης της καφρίλας και του τυφλού οπαδισμού. Καταρχήν έχουμε τις περισσότερες ως αθλητικός Τύπος από οποιαδήποτε χώρα, για ένα πρωτάθλημα υποβαθμισμένο πλήρως, την στιγμή που στην Ισπανία και στην Αγγλία (τα 2 κατά γενική ομολογία καλύτερα πρωταθλήματα) έχουν 2-3 το πολύ αθλητικές εκδόσεις.  Άνθρωποι "λυτρώνονται" με το να ξεσπούν μέσα από φωνές και συνθήματα, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να μην συνοδεύεται από αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Σίγουρα το ζήτημα της ενδογηπεδικής βίας είναι καθαρά δομικό. Για να αντιμετωπιστεί πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που θα έρθουν σε ρήξη με τις επικρατούσες νοοτροπίες. Το θέμα είναι και παιδαγωγικό. Η συμπεριφορά ειδικά "βαμένων" οπαδών, θυμίζει φονταμενταλιστές. Οι σημερινοί θύτες είναι τα αυριανά θύματα κι έτσι κυλάει η ιστορία. Όσο κάποιοι κλείνουν τα μάτια σ' αυτό που συμβαίνει, θεωρώντας ότι κάθε φορά είναι απλά οι 5-10 ανεγκέφαλοι, βάζει το χέρι του ώστε να μην υπάρχει ποτέ λύση. Η λογική πάει περίπατο δε, όταν συζητάς για το πόσες κροτίδες έπεσαν, ότι η φωτοβολίδα που έριξαν δεν πέτυχε κανέναν ή όταν ακούς εκφράσεις "τα λες επειδή έχασες.
                        

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου